پرونده بیرانوند و پایان قانون‌مداری در فوتبال ایران

به گزارش تهران بهشت، روزنامه جوان نوشت: هرچند که در فوتبال باشگاهی ایران قانون‌مداری امری نمایشی و بی‌فایده محسوب می‌شود و آنها که از قانون تبعیت می‌کنند، سرشان کلاه می‌رود، اما به هر حال باید در مورد نتیجه پرونده بیرانوند به عنوان یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های تاریخ فوتبال ایران نگران بود. نگران تکرار آن توسط دیگرانی که مثل بیرانوند برای خودشان پشتیبان‌هایی دارند که بتوانند به موقع نجاتشان دهند.
در این پرونده بالاخره یک طرف مقصر است، اما از همان ابتدا نوع برخورد فدراسیون فوتبال و نهادهای انضباطی و اخلاقی درگیر این پرونده به‌گونه‌ای بود که طرف متخلف با خیال راحت به کارش ادامه داد و بدون ترس از محکومیت و مجازات تا امروز پیش آمده است. واقعیت این است که اگر امروز مشاهده می‌شود دو طرف این دعوا بدون هیچ ترسی یکدیگر و کل فوتبال را تهدید می‌کنند، مقصر آن تنها و تنها مسئولان فوتبال هستند که به موقع و محکم پاسخ مناسبی ندادند و اجازه دادند طرف متخلف به راحتی کارش را پیش ببرد.

این ماجرا زمانی بدتر از قبل شد که پای مصالحه به میان آمد، مصالحه‌ای که در عین ناباوری با تشویق و ترغیب فدراسیون هم همراه شد. فدراسیون از مصالحه طرفداری کرد بدون اینکه توجه داشته باشد که حق بقیه تیم‌های حاضر در لیگ برتر که به نوعی در این دعوا ضرر کرده‌اند چه می‌شود. همین اهمال‌کاری فدراسیون باعث شد حالا طرفین دعوا به جای مصالحه صراحتاً حرف از ردوبدل کردن پول برای کسب رضایت طرف مقابل به میان آورند. اتفاقی که اگر رخ دهد، آن‌وقت باید برای همیشه فاتحه قانون‌مداری، حتی همین قانون‌مداری نصفه و نیمه را هم خواند.
مگر می‌شود بازیکن یا باشگاهی تخلف کند و این تخلف را هم با وقاحت تمام یک فصل ادامه دهد و بعد برای راضی کردن طرف مقابل پول بدهد! این مصداق همان تخلفاتی است که در فوتبال تنها با پرداخت جریمه حل و فصل می‌شود و در نهایت هم کار به جایی می‌رسد که متخلفان می‌گویند «پولش را می‌دهیم» و بدتر اینکه می‌شود منبع درآمدی برای فوتبال!
مرسوم شدن چنین رفتارهایی باعث می‌شود فوتبال باشگاهی را تخلف فرا بگیرد و در نهایت هم طرفین ادعا کنند که، چون به فکر آینده فوتبال و هواداران آن هستند و نمی‌خواهند فوتبال ایران ضربه بخورد با هم کنار می‌آیند. شاید در این میان پولی هم رد و بدل شود. این روزها حرف‌هایی از دهان طرفین دعوای پرونده بیرانوند بیرون می‌آید که حتی فکر کردن به آنها در فوتبال جهان مجازات‌های سنگینی دارد. اینکه یکی بیاید و در رسانه از تاجر بودن خود بگوید و ادعا کند، چون کسی نمی‌تواند در تجارت با او رقابت کند، پس بیایید حرف بزنیم، یعنی او و امثال او از این به بعد با نگاه تجاری به فوتبال هر کاری که دلشان خواست انجام می‌دهند و بعد با پررویی تمام طرف مقابل را پای میز مذاکره می‌کشانند و پولی هم می‌دهند؛ تمام!

حالا باید از فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و نهادهای انضباطی و اخلاقی فوتبال کشور پرسید که آیا با این روش برخورد با متخلفان می‌توان به آینده امیدوار بود؟ آیا می‌توان با این روش برخورد و این آزادی عملی که به برخی اعطا شده، جلوی زیاده‌خواهی آنها را گرفت؟
پرونده بیرانوند شاید تا به امروز یک شکایت ساده فوتبالی محسوب می‌شد. شاید تا به امروز مربوط به فصل گذشته بود، اما اگر با متخلفان این پرونده درست برخورد نشود، آن‌وقت دیگر نه فقط یک تخلف ساده فوتبالی محسوب می‌شود و نه حاشیه‌ای که فقط یک فصل فوتبال را درگیر خود می‌کند. پرونده‌ای که بدون تردید در فوتبال دنیا با قوانین سفت و سخت چنان با آن برخورد می‌شد که دیگر حتی کسی فکر تکرار آن را نکند، ولی افسوس که فوتبال ایران چنین قوانینی ندارد.

منبع: روزنامه جوان