زندگی برهنه یک مرد به مدت 30 سال در یک جزیره گرمسیری! +تصاویر

به گزارش تهران بهشت؛ ماسافومی ناکازاکی ۸۷ ساله در اواخر دهه ۸۰ لباس‌ها و آدم‌ها را کنار گذاشت تا از زندگی باورنکردنی اش در آرامش لذت ببرد. پس از اینکه زندگی در دنیای واقعی او را مضطرب و غمگین کرد، به او اجازه داده شد به خانه قبلی اش در جزیره سوتاباناری در جزایر یایاما برگردد. او که دوباره لباس‌هایش را کنار گذاشته احساس آزادی می‌کند و دوست دارد تا همیشه در این جزیره گرمسیری زندگی کند و همینجا بمیرد.

آلوارو سرزو ۴۱ ساله، جهانگرد اسپانیایی، ماسافومی را هنگام جستجو برای یافتن جزایر دورافتاده پیدا کرد و بعدا برای بازگشت این پیرمرد به جایی که خود را متعلق به آن می‌داند با مقامات ژاپنی جنگید. آلوارو می‌گوید: «او در تمدن خیلی تقلا می‌کرد. زمانی که در نهایت موفق شدیم او را به جزیره برگردانیم بسیار شگفت انگیز بود. به محض اینکه موضوع را به او گفتم از خوشحالی از جا پرید و اشک ریخت. وقتی فهمید قرار است برگردد چهره اش مثل یک کودک هیجان زده شد.»

آلوارو که پیش از این در سال ۲۰۱۴ هم چند روزی را با ماسافومی سپری کرده بود می‌گوید: «او همیشه می‌گفت که دوست دارد در جزیره بمیرد. برای همین شنیدن این داستان که مجبور شده آنجا را ترک کند خیلی سخت بود. گفته می‌شود ماسافومی پیش از فرار از تمدن و زندگی در جزیره سوتوباتاری به عنوان عکاس کار می‌کرد. او بعد از ۲۹ سال زندگی آزاد در این جزیره، زمان دشواری در همگام‌سازی خود با تمدن داشت.

آلوارو می‌گوید: «در جامعه ای مثل ژاپن به ندرت کسی وجود داشت که بتواند زندگی عجیب و غریب و تمایل او به زندگی برهنه در یک جزیره بیابانی را درک کند. درنتیجه اکثر مردم با تحقیر و البته کمی ترس به او نگاه می‌کردند.»

او بیشتر روزها خود را در اتاقش محبوس می‌کرد و دور از دنیای پرسروصدای بیرون پنهان می‌شد. اتاق کوچک او مثل یک جزیره بیابانی شد که می‌توانست خود را در آن قرنطینه کند، زیرا تنها جایی بود که می‌توانست بدون لباس در آن زندگی کند و مثل ۲۹ سال گذشته احساس آزادی کند.

زمانی که احساس می‌کرد خیلی در اتاقش گیر افتاده هرازگاهی بیرون می‌رفت و زباله ها را از خیابان جمع می‌کرد، چون از آلودگی و زباله‌هایی که انسان‌ها می‌ساختند هراسان می‌شد. ناکازاکی تصمیم گرفته که این جزیره آخرین محل استراحتش باشد. او می‌گوید: «پیدا کردن مکانی برای مردن کار مهمی است و من تصمیم گرفته‌ام اینجا جایی برای مردنم باشد.»