گرانی عجیب در بازار آهن
به گزارش تهران بهشت، بازار ارز نیز روز گذشته را با بازار آهن همسو شده و روندی افزایشی داشت، به طوری که قیمت دلار در پایان روز گذشته حدود ۳۲ هزار و ۸۰۰ تومان برآورد شد.
تحلیل روزانه بازار آهن
جهش شارپی نرخ آهن آلات در نخستین روز هفته با بسته شدن فروش در برخی مبادی همراه بود. به طوری که نرخ روز میلگرد آجدار از ۵۰ الی ۷۰۰ تومان افزایش یافت. قیمت متوسط میلگرد روز گذشته ۱۷ هزار و ۶۱۰ تومان برآورد شد که بیانگر افزایش ۳۹۰ تومانی در عرض یک روز است.
قیمت ناودانی ایرانی و نبشی نیز غالبا ثابت اعلام شد اما در این حوزه هم کم و بیش افزایش قیمت مشاهده شد. قیمت تیرآهن نیز تقریبا افزایشی بود به طوری که در بخش کیلوفروشی حدود ۵۰ الی ۲۵۰ تومان افزایش قیمت داشتیم و در بخش شاخه‌فروشی نیز به طور میانگین ۴۰ الی ۵۰ هزار تومان افزایش قیمت مشاهده شد که غالبا هم در شاخه‌های پرفروش شرکت ذوب آهن اصفهان بود
همچنین قیمت روز پروفیل و نرخ روز لوله داربستی، گازی و انواع آن نیز با افزایش ۱۰۰ الی ۲۰۰ تومانی همراه بودند، همچنین انواع ورق‌ها نیز مانند سایر محصولات فولادی افزایش قیمت داشتند، به این صورت که نرخ روز ورق روغنی، گالوانیزه و رنگی حدود ۲۰۰ تومان افزایش داشت اما انواع ورق سیاه مانند ورق ST۳۷ و ST۵۲ تقریبا بدون تغییر قیمت عرضه شدند.
به طور معمول هنگامی که بازار دچار افزایش یا کاهش می‌شود، چندین عامل اثرگذار بر قیمت آهن آلات به اتفاق این نوسانات را رقم می‌زند اما رشد ناگهانی قیمت محصولات فولادی روز گذشته درحالی ایجاد شده است که پارامترهای اثرگذار بر بازار، با هم در تضاد هستند.
به طوری که قیمت‌های جهانی و نرخ بازار چین درحال کاهش است و با دامپینگ و زیرفروشی روسیه بازار CIS هم رکود و ثبات دارد، اما در مقابل نرخ دلار به تأثیر از عدم احیای مذاکرات برجام مجددا صعودی شده و ارز نیمایی هم افزایش قیمت داشته است.
این درحالی است که تقاضا نیز همچنان راکد است و اگر خرید و فروش جزئی نیز مشاهده می‌شود حاصل ترس و اضطراب ناشی افزایش قیمت‌ها است و مصرف‌کننده واقعی و مؤثری وجود ندارد. با این اوصاف می‌توان گفت جز نرخ دلار که افزایشی بوده، مسئله جدیدی که به نوسانات افزایشی بازار دامن بزند مشاهده نمی‌شود و اتفاق دیگری نیفتاده است.
از طرفی دیگر مواد اولیه به ویژه نرخ جهانی بر اثر رکود تورمی و سیاست‌های فدرال رزرو و ... نیز دچار کاهش قیمت است، با این اوصاف به نظر می‌رسد بازار داخلی باید یکی از این دو راه را انتخاب و مطابق با آن رفتار کند؛ اول اینکه اساس تعیین قیمت فولاد را از دلار نیمایی به ارزی با نرخ بالاتر گره بزند، زیرا قیمت جهانی فولاد پایین‌تر از نرخ داخلی باتوجه به عوامل اثرگذار فعلی یعنی دلار نیمایی و قیمت صادراتی آن است.
دوم اینکه اگر هم قصد تغییر دلار اساس تعیین قیمت فولاد را ندارد، اما آنچه مسلم است این است که با این شرایط، افزایش و نوسانات بازار آهن و فولاد موقتی است و نمی‌تواند ادامه پیدا کند.
در چند هفته گذشته این بار دوم است که قیمت آهن دچار نوسان شارپی و ناگهانی می‌شود، بار اول به بهانه قطعی برق، کاهش عرضه‌ها در بورس، القای کمبود و توقف تولید و همچنین رشد نرخ دلار، قیمت‌ها را بالا بردند اما پس از چندی بازار اصلاح شد، منتها از ابتدای هفته جاری نیز دوباره همان جریان در حال تکرار است اما با این تفاوت که براساس آنچه مشاهده می‌شود افزایش هیجانی قیمت‌ها چندان توجیه‌پذیر نیست و دلیلی ندارد.
همانطور که در تحلیل هفته گذشته نیز بیان شد، به طور کلی چند پارامتر مهم و مؤثر وجود دارد که این روزها بازار آهن و فولاد را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
احتمال تغییر دلار نرخ فولاد به ارزی دیگر، قطعی برق که قرار بود از ۱۰ تیر اعمال شود، ادامه کاهش نرخ شمش CIS، ادامه تورم روزافزون در کشور و عدم احیای مذاکرات برجامی مجموعه‌ای از عوامل است که اساس و ملاک تغییر قیمت‌ها است و این روزها بسیار مورد توجه قرار دارد.
ارسال نظر