ای کاش روزی برسد که هیچ محرومی نباشد

تهران بهشت؛خدا را شکر که انسان‌هایی با تفکر هم‌نمک هستند تا به هم کمک کنند. انسان‌هایی که کارهای خوب را فقط لایک نمی‌کنند

به گزارش تهران بهشت؛گرمای داغ ظهر مرداد باشد و تعطیلی عید غدیر آن هم در پنجشنبه آخر هفته. اصولاً بسیاری از آدم‌ها دوست دارند در چنین زمانی زیر خنکی کولر منزل بنشینند و مهمان داشته باشند یا مهمان باشند. اگر وضع مالیشان هم خوب باشد قدر مسلم ترجیحشان سفر است و گردش، اما آدم‌های اینجا متفاوتند؛ خنکی خانه‌هایشان را رها کرده‌اند و ایستاده‌اند پای دیگ‌های داغ غذا و دارند برای ده هزار نیازمند تهرانی غذا درست می‌کنند.
کافی است از کنار دیگ‌های این آشپزخانه برای چند لحظه رد شوید تا داغی اجاق‌ها را عمیقاً حس کنید اما گرمای محبت این آدم‌ها بر داغی دیگ‌ها چربیده و همه بدون هیچ چشمداشتی و فقط برای کمک به همنوعانشان آمده‌اند.

اگر تا امروز شنیده بودید آدم‌هایی هستند که در خوبی‌ها بر هم پیشی می‌‍‌گیرند کافی است اینجا بایستید و نمود عینی «فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ» این داوطلبان را تماشا کنید. آشپز ماهری که خودش رستوران و کلی زیردست دارد و اینجا با دست خودش کباب می‌زند، رئیس بانکی که کارآفرین هم هست، عضو هیئت مدیره یک سازمان مهم، خانم خانه‌داری که با فرزندش آمده تا مشق انسانیت فرزندش بی‌غلط و با کلمات قصار نوشته شود، دانشجویی که به بسته‌بندی غذا مشغول است یا بسیجی‌ای که آمده کمک کند. اینجا آشپرخانه هم‌نمک است.
از شب گذشته ۶۰ نفر از دنبال‌کنندگان صفحه هم‌نمک در اینستاگرام که از میان صدها نفر داوطلب و هزاران فالوور دعوت شده‌اند، در حال پخت غذا برای نیازمندان محروم‌ترین مناطق تهران هستند.

ای کاش روزی برسد که هیچ محرومی نباشد اما تا وقتی هست، خدا را شکر که انسان‌هایی با تفکر هم‌نمک هستند تا به هم کمک کنند. انسان‌هایی که کارهای خوب را فقط لایک نمی‌کنند بلکه در کنار لایک و حمایت در فضای مجازی پای کار زندگی حقیقی نیازمندان هم هستند و در کنار کمک مادی، پای دیگ هم می‌ایستند، غذا درست کرده و بسته‌بندی می‌کنند و با ماشین‌های خودشان به مناطق محروم و خانه‌های نیازمندان می‌برند و معتقدند لبخند یک کودک نیازمند برایشان کافی است.
آدم‌هایی با شرایط مالی، تحصیلی، سنی، اعتقادی، حتی دینی و مذهبی متفاوت اینجا به خاطر انسانیت کنار هم جمع شده‌اند. درست کردن غذا برای ده هزار نفر کار ساده‌ای نیست اما وقتی عشق و انسانیت باشد هر کاری شدنی است. همه ما چون انسانیم، مسئولیم. در مقابل نیازمندانی که به دلیل شرایط موجود هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود، همه مسئولیم و آدم‌های اینجا این حس مسئولیت اجتماعی را عمیقاً درک کرده‌اند.
کاش همه جای ایران شبیه اینجا بود. آدم‌ها همانطور که هستند همدیگر را قبول داشتند، به هم احترام می‌گذاشتند و برای تحقق اهداف متعالی و انسانی در کنار هم تلاش می‌کردند. امروز با هم‌نمک سفره‌ای ده هزار نفره گسترده شده که نه فقط چشم‌ها و دل‌ها بلکه قلب‌ها را نیز سیر می‌کند و به یاد نیازمندان می‌آورد که هموطنان شما به فکرتان هستند.