توزیع ضعیف و ناعادلانه منابع ورزشی در بخشهای مختلف ورزش حرفه‌ای
تهران بهشت؛طاهره بنی اسدی کارشناس جوانان و ورزش درباره ناکارآمدیهای ناشی از ضعف ساختارهای مدیریتی ورزش گفت: عدم توسعه دیپلماسی ورزش، سرانه ورزشی کشور و توزیع ضعیف و ناعادلانه منابع در بخشهای مختلف ورزش حرفه‌ای، ورزش کودکان و ورزش بانوان از جمله موارد قابل ذکر است.
به گزارش تهران بهشت؛وی در ادامه با اشاره به دسترسی نابرابر بانوان به تسهیلات ورزشی و مغفول ماندن ورزشهای سنتی، بومی، پهلوانی و ورزش معلولین و همچنین مسئله اسفبار فرار مغزها و نخبگان ورزشی اظهار داشت: عدم تعهد کامل در اجرای طرح جذب و استخدام قهرمانان و مشخص نبودن جایگاه جوانان در وزارت ورزش و جوانان و کم توجهی به ورزشهای پایه در مدارس که خود می‌تواند محور استعدادیابی در ورزش های قهرمانی باشد از دیگر آسیب ها و چالش هایی است که متأسفانه ورزش کشور در شرایط فعلی از آن رنج می‌برد.
این کارشناس مسائل جوانان و ورزش تصریح کرد : عبور از دستورالعمل های تعیین شده وزارت ورزش که ناشی از نادیده گرفتن رویکرد ایرانی- اسلامی است باعث شده تا اخلاقیات زیر پا گذاشته شده و بسیاری از مدیران و مسئولان رده بالا؛ ساختارهای مدیریتی را بر اساس رانت برای خود تعریف کنند که این امر ناشی از عدم توجه به مبحث شایسته‌سالاری است. زمانی که نهادهای نظارتی به برخی از مسائل حساس می شوند اینگونه مدیران همدیگر را به فساد متهم کرده و از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند. نمونه بارز این مسئله، شاهد دخالت در پشت پرده بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی که با مداخله مستقیم برخی از مسئولان ارشد وزارت ورزش بودیم که اغلب رفاقت و رانت، پایه و اساس برخی اتفاقات و تصمیم‌گیری‌ها دراین زمینه بوده است. که بعضا در این شرایط اغلب با خطر تعلیق این فدراسیون‌ها هم روبرو بوده ایم که معتقدم اغلب این مشکلات در سطح مدیران میانی و حتی استان ها هم متاسفانه رسوخ کرده است.
وی نبود بانک اطلاعاتی خاص در حوزه ورزش را از دیگر مسائل و مشکلات اساسی در وزارت ورزش و جوانان ذکر کرد و افزود: مالکیت املاک ورزشی از دید حقوقی و حقیقی مشخص نیست. به طور مثال برخی از اماکن در بدو تاسیس بر اساس بودجه و ردیف دولتی ساخته می‌شوند اما در طول زمان با ناکارآمدی مدیران به صورت غیرقانونی به بخش خصوصی واگذار شده که حتی در برخی از موارد گزارشاتی هم در این خصوص وجود دارد که نشان می‌دهد مدیران دولتی نیز در پشت پرده این جریانات حضور فعال دارند. این امر کاملا مغایر با بیانیه گام دوم انقلاب ازاست که بیان می کند سیاست گذاری های ورزشی باید به صورت شفاف و سیستمی بررسی و همچنین تدوین شود.
این فعال حوزه جوانان و ورزش با اشاره به مدیریت نادرست و هزینه های انجام شده در حوزه ورزش افزود: بودجه هایی که در وزارت ورزش و جوانان اغلب بدون داشتن یک راهکار مشخص برای سودآوری در بخش ورزش صرف موارد دیگری می‌شود که بسیار ناراحت کننده و تاسف‌آور است. برای مثال بودجه رده های ورزش حرفه‌ای تا چند صد میلیارد هم می رسد ولی این منابع مالی در ورزش همگانی به زحمت به چند صد میلیون تومان می رسند.
خانم بنی اسدی در ادامه درباره ورود به مبحث ورزش بانوان افزود: جایگاه زن در اسلام کاملا مشخص است و بر این اساس برنامه‌ها و موازین شرعی، اسلامی، عرفی و سنتی در جهت تحکیم نقش و جایگاه زن باید به صورت شفاف بررسی شود. البته موضوع مورد تاکید من در مورد وضعیت فعلی بانوان مقوله ورزش است که از قابلیت‌های مهم ورزشی بانوان در بخش های ورزش همگانی، حرفه ای و همچنین قهرمانی تا به حال به خوبی استفاده و بهره برداری نشده است.
وی نبود فضای لازم و امکانات و همچنین تجهیزات مناسب برای ورزش بانوان را از دیگر معضلات این بخش دانست و افزود: پایین بودن سرانه ورزش بانوان نسبت به آقایان در ایجاد انگیزه و و روی آوردن بانوان به ورزش تاثیر بسزایی دارد به طوری که با توجه به نرخ برابری تقریبی زنان و مردان در جامعه کنونی می‌بینیم که مردان حدود ۷ برابر بیشتر از زنان ورزش می کنند. در راستای تحکیم بنیان خانواده و نقش محوری زن در درمان و بقای نظام خانواده و برای رسیدن به نشاط و سلامت جامعه ابتدا باید سلامت روح و روان و جسم تک تک آحاد جامعه از جمله زنان که نقش کلیدی در بقای نظام خانواده دارند مورد توجه کافی قرار بگیرد. البته این امر نیز بارها در رهنمودهای مقام معظم رهبری به عنوان یک اصل مورد توجه معظم اله قرار گرفته است.
بنی اسدی افزود: دغدغه اصلی من در حوزه‌های مختلف مربوط به خانم ها و از جمله زنان خانه‌دار است. کم تحرکی و مشکلات این چنینی زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌ها است. که اتفاقا موضوع مهم، آگاهی بخشی برای نهادینه شدن ورزش در درون خانواده و با صرف کمترین هزینه و با همان امکانات اولیه در داخل منزل است که نمونه آن را از سوی خانم‌ها پورکاشیان، کرمی، خواهران‌منصوریان، شهسواری، خانم‌های تکواندوکار، کاراته کا و … دیدیم که با کمترین هزینه خوش درخشیدند. موضوع دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که گزارش‌هایی مبنی بر کارشکنی و کوتاهی کردن روسای برخی فدراسیون‌ها وجود دارد که نشان می دهد بودجه ورزش بانوان صرف امور حوزه آقایان می شود که این مسئله ظلم به حقوق زنان به شمار می رود. لازم است تا بودجه جداگانه برای زنان در نظر گرفته شده تا امکان برپایی اردو و حضور آنها در مسابقات به راحتی فراهم شود.
این کارشناس درباره ورود مردان به تیم‌های بانوان و تخطی از دستورالعمل‌ها و قوانین مطرح شده بر اساس موازین الگوی ایرانی_ اسلامی، شرعی و عرفی افزود: این از دیگر مشکلاتی است که ورزش بانوان با آن مواجه است .این موضوع ناشی از مدیریت خارج از عرف و رفتارهای بی خردانه و غیرمسئولانه مدیرانی است که بدون هیچگونه نظارت در حال رخ دادن است.
وی در ادامه صحبت‌های خود افزود: نهادهایی مانند صدا و سیما و شهرداری‌ها باید به بحث ورود اسپانسر به ورزش بانوان اقدام کنند چرا که در صورت پرداختن به این موضوع، ورزش بانوان می‌تواند شرایطی بهتری از وضعیت فعلی داشته باشد اما متاسفانه تا به حال اراده لازم و کافی برای این موضوع در بین مسئولان دیده نشده و این رویکرد ناشی از عدم اولویت بندی ورزش بانوان در چارچوب تعریف شده در وزارت ورزش و جوانان است.
این کارشناس در خصوص مبحث مهم دیپلماسی ورزشی ادامه داد: بر اساس تجاربی که در حوزه فراملی دارم دیپلماسی ورزشی برای ما یک ابزار اثربخش در سیاست محسوب می‌شود. این موضوع با فرهنگ سازی و عرضه فرهنگ و انتقال ارزش‌ها و آداب و رسوم کشورمان ضمن تقویت و توسعه دیپلماسی، باعث بهبود مناسبات از این طریق با بسیاری از کشورهای جهان خواهد شد. ضمن اینکه با تبدیل تهدیدها به فرصت‌های دیپلماتیک، می‌توان از آن به عنوان ابزاری برای مقابله با تهدیدات استفاده کرد.
بنی اسدی فشارهایی که در حال حاضر از سوی کنفدراسیون های ورزشی علیه ایران صورت می‌گیرد را ناشی از ضعف و ناکارآمدی حوزه دیپلماسی ورزشی دانست و گفت: یکی از مهم‌ترین فرصت‌های پیش رو بحث برگزاری جام جهانی ۲۰۲۲ قطر است که گویا دولت فعلی اصلا در جریان آن نیست و یا خودش را به خواب زده! کدام یک از از دولتمردان و مسئولین رده بالای ورزش این شرایط را بررسی کرد تا کشورمان بتواند از منافع و عایدات حاصل از مشارکت در برگزاری جام جهانی بهره‌برداری کند؟ درباره موضوع دیگری باید صحبت کنم و آن این است که متاسفانه شاهد هستیم که بیشتر سفارتخانه‌ها نسبت به مقوله ورزش بی‌اعتنا هستند و یا حساسیت و روحیه همکاری لازم را ندارند که این مسئله نشان دهنده این است که ورزش برای آنها جزو اولویت به حساب نمی‌آید. ضعف در تعاملات بین وزارت امور خارجه و وزارت ورزش و جوانان باعث شده تا مشکلات زیادی برای ورزشکاران‌مان در بسیاری از کشورها به وجود بیاید که این مسئله با یک تعامل خردمندانه کاملاً قابل حل است.
این فعال حوزه جوانان و ورزش همسو با دولت سیزدهم با اشاره به اینکه آیت الله رئیسی رئیس جمهور منتخب ملت ایران دلگرمی لازم را به ورزشکاران و دست اندرکاران در حوزه ورزشی داده اظهار داشت: رئیس جمهور منتخب اعلام داشته‌اند که ورزشکاران بیشترین تاثیر را در منطقه و حوزه بین‌الملل می‌توانند داشته باشند و بدون حاشیه سازی‌های سیاسی و اقتصادی می‌توانند انتقال دهنده فرهنگ و دیدگاه‌های اقتصادی_ اسلامی و هویت ملی ما باشند. به همین دلیل ورزشکاران می‌توانند پیشتاز نشر اسلام حقیقی و صدور انقلاب در میان ملت های منطقه به وسیله همین ورزش باشند.
بنی اسدی به بحث اقتصاد ورزش پرداخت و گفت: در راستای اصل ۴۴ قانون اساسی جذب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی به عنوان یک راه حل اعلام شده اما متاسفانه از طرف دولت‌ها تاکنون گام مناسبی در این بخش برداشته نشده است. با وجود رشد سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در بخشهای مختلف متاسفانه صنعت ورزش که یکی از مهم‌ترین بنگاه های جذب سرمایه به شمار می‌رود همچنان تا رسیدن به سطح مطلوب فاصله زیادی دارد.
این کارشناس با اشاره به تاکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر فاصله گرفتن از اقتصاد تک محصولی بخصوص نفت و خام فروشی و همچنین حرکت به سمت خود اتکایی در تمام زمینه‌ها گفت: در حوزه ورزش نیز پتانسیل بالقوه‌ای وجود دارد که بتوانیم با سرعت به این سمت جهش پیدا کنیم. امیدوارم راهکارهای لازم که وجود دارد به خوبی انجام شود تا شاهد شکوفایی ورزش در این بخش هم باشیم.
وی درباره وضعیت واگذاری دو باشگاه پرسپولیس و استقلال به بخش خصوصی تصریح کرد: ۱۵ سال است که بحث خصوصی‌سازی سرخابی‌ها در دولت‌های مختلف در حال رفت و برگشت است و در نهایت اتفاقی رخ نمی‌دهد. این امر مستلزم برطرف شدن خلاهای قانونی و یا اصلاح قوانین است تا روند این کار که فرسایشی و موجب فرصت سوزی شده به شرایط ایده‌آل برگردد. بنابراین با رفع موانع موجود قادر خواهیم بود به مالکیت و مدیریت این دو باشگاه پرطرفدار سر و سامان داده تا شاهد سودآوری همراه با ساماندهی در سرخابی‌های پایتخت باشیم. همچنین باید شفافیت در سامانه‌های هواداری دو باشگاه در اولویت کار قرار بگیرد تا کانال‌های تامین منابع مالی و هزینه‌ها به صورت شفاف اعلام و میزان کمک و خروجی آن مشخص شود.
بنی اسدی در خصوص عدم شفافیت مالی و مدیریتی در ورزش تصریح کرد: در سال‌های اخیر از این دست اقدامات کم نداشتیم و بارها شاهد عقد قرارداد ورزشی با بازیکنان و مربیان خارجی بودیم که مصداق بارز دلال پروری بوده است. به طور نمونه به قرارداد مارک ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی کشورمان باید اشاره کنم که هزینه‌ای بالغ بر ۱۷۰ میلیارد تومان بر دوش ورزش کشور گذاشت. به خاطر این موضوع مجلس شورای اسلامی پای کارآمد و تذکر جدی به وزیر ورزش و جوانان داده شد. حتی انتظار این بود دیوان محاسبات و سازمان بازرسی کل کشور به عنوان نهادهای نظارتی دراین زمینه یک سری استانداردها و دستورالعمل هایی در چارچوب های مشخص به وزارت خانه ابلاغ میکرد که متاسفانه این نهادها هم توجه چندانی به این موضوع نکرد .کما اینکه ما شاهد بودیم درهمان برحه که دولت در مضیقه منابع بودجه به سر می‌برد قراردادهای این چنین خارج از عرف بسته می شد هرچند در بخشهای دیگر نیز قراردادهایی اینچنینی کم نداشتیم.
لذا به نظر من همه این موارد به خاطر عدم شفافیت مالی در بخشهای مختلف ورزش است. من معتقدم که با مدیریت صحیح، این بودجه‌ها می‌بایست در زیرساخت‌های ورزش همگانی، مدارس و ورزش بانوان و همچنین در رشته‌های مدال‌آور هزینه می‌شد. به نظر من متاسفانه مدیران ما درک خوبی از این مسائل ندارند و من معتقدم که باید مدیر کلان و ارشد ورزشی کشور دارای رویکردی جهادی، انقلابی و مکتبی بوده و برای همه امور برنامه‌های استراتژیک و راهبردی داشته باشد تا شاهد رخ دادن برخی از فجایع ورزشی در کشور نباشیم.
وی در ادامه به استانداردهای ورزشی اشاره کرد و اظهار داشت: طبق آمارهای موجود استانداردهای جهانی، سرانه ورزشی برای هر فرد دو مترو نیم است اما در کشور ما طبق آمار وزارت ورزش و جوانان این سرانه در حدود یک متر است! همچنین مدت زمان سرانه ورزش در سال ۱۳۹۹ حدود ۲۷ تا ۲۹ دقیقه اعلام شده که این عدد و ارقام نشان می‌دهد سرانه ورزشی کشورمان یک سوم استاندارد جهانی و میانگین ورزش کردن در ایران حدود ۴۵ درصد کمتر از استانداردهای جهانی است! بر این اساس سند چشم انداز توسعه ورزش پیش‌بینی شده بود که تا سال ۱۴۰۲ متراژ سرانه ورزش به دو متر و ۸۰ سانتیمتر برسد که متاسفانه وضعیت فعلی تفاوت فاحشی با این میزان دارد! البته استان تهران و به گفته مسئولین از لحاظ سرانه فضای ورزشی یکی از فقیرترین استان‌های کشور به حساب می‌آید. در بسیاری از استان‌ها وضعیت همین گونه بوده و یا شرایط بدتر است که عوارض این موضوع مطمئنا در سال‌های آتی خودش را به بدترین شکل نشان خواهد داد. با این حال، معتقدیم که برای برون رفت از این وضعیت بایستی برنامه‌های اجرایی و راهبردی وجود داشته باشد درغیر اینصورت نمی‌توان از این شرایط خارج شد.
این کارشناس همسو با دولت سیزدهم در پایان اظهار داشت: باید امیدوار بود که در دولت سیزدهم شرایط برای انجام ورزش قهرمانی و همگانی به وضعیت مطلوب نزدیک شود تا شاهد نشاط در جامعه در همه سطوح و بین آقایان و خانم ها باشیم.
ارسال نظر