در قوانین شهرسازی باید بر جنبه ی تاثیرگذاری آنها به سلامت روح، روان و جسم افراد توجه کرد
هنر یکی از عناصر موثر در زندگی انسان‌ها است و همواره به عنوان انعکاسی از توانایی‌های ذهنی، مهارتهای فردی و نمودی از عواطف و هیجان بشر معرفی شده و با هویت انسانی و مفهوم انسانیت گره خورده است.
از منظر جامعه شناسی، هنر یکی از وجوه بنیادین فرهنگ و به تبع آن مقوله ای واجد اهمیت در هر جامعه‌ای است و اندیشمندان و پژوهشگران آن را یکی از رفیع ترین اشکال فعالیت معنوی انسان می‌دانند. طبیعی است که وقتی این فعالیت معنوی انسان امکان رشد بیابد در غنا بخشیدن به جامعه، کاربردی عظیم خواهد داشت.
دكتر پرناز گودرزپروری؛ عضو هیئت علمی و مدیر پژوهش دانشکده هنر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی در گفت‌وگو با تهران بهشت ؛ به این مسئله مهم اشاره می‌کند و می‌گوید: « نقش هنر در سلامت روح، روان و جسم افراد جامعه تاثیرگذار و کلیدی است. عناصر هر جامعه میتوانند از طریق برقراری ارتباطی معنا دار و نظام مند با هنر و ایجاد فضایی معنوی و جان افزا به سلامت روح و جسم خویش کمک کنند.»
وی اضافه می‌کند: «در کلانشهرها بخصوص در تهران که می تواند بستری وسیع و جایگاهی فاخر برای پویشها و رخدادهای هنری باشد متاسفانه نقش و جایگاه هنر بر سلامت افراد جامعه بسیار مغفول مانده است و هیچگاه نقش هنر پررنگ دیده نشده است؛ در نظام ساختاری جامعه ی ما ارگان ها و سازمان ها، هیچگاه به هنر بعنوان ابزار و بازوی درمانگری نمی نگرند. وقتی فردی دچار بیماری می شود به پزشک مراجعه کرده و درمان خود را از پزشک مطالبه می کند در حالیکه بسیاری از چالشهای روحی و حتی بیماری های جسمی که امروزه با زندگی کلانشهرنشینی بوجود آمده را از طریق هنر و با یاری گرفتن از پتانسیل های هنرمندان میتوان درمان کرد. باید کمی قدم فرانهاد و بدین نکته اشاره کرد که راهبرد صحیح و استراتژی هدفمند در بهره جویی از هنر میتواند آنرا حتی در مقام پیشگیری کننده معرفی کند و بدیهی است که پیشگیری از درمان اولی تر می باشد. در این حوزه شایسته است نهادهایی همچون شهرداری ها سرآمد و پیش رو باشند؛ بعنوان مثال مشاوره گیری از هنرمندان برای انتخاب هویت و فرم معماری در شهرها می تواند برای از بین بردن بسیاری از آلودگی ها و نویزهای بصری مفید باشد.»
گودرزپروری با تاکید بر اینکه کشورهای توسعه یافته در بحث تدوین قوانین برای تاثیر گذاری بر سلامت روح و روان افراد جامعه برنامه های کوتاه، میان و بلند مدت دارند، یادآور شد که در ایران نیز حرکت به این سمت، ضروی است. وی اضافه کرد: برخی از قوانین شهرسازی لزوما نباید برای نوسازی ساختمان ها باشد، بلکه باید بر جنبه ی تاثیر گذاری این قوانین به سلامت روح، روان و جسم افراد نیز دقت شود.
به گفته این استاد دانشگاه، حفظ میراث کهن تاریخی و آثار هنرمندان ایرانی صرفا ثبت جهانی آنها نیست؛ بلکه باید این آثار در روند رشد شهرنشینی و در میان فضاسازی های جدید شهری گم نشوند؛ در این زمینه نیز نقش هنرمندان می تواند بسیار برجسته و تاثیرگذار باشد.
مدیر پژوهش دانشکده هنر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با اشاره به موضوع پایان نامه یکی از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد با عنوان هنردرمانی، تاکید کرد: در مقطع تحصیلات تکمیلی دانشجویان باید به سمت موضوعات کاربردی هدایت شوند و صرفا تولید یکسری مکتوبات کفایت نمی کند، بلکه باید تولید علم بتواند در زندگی روزمره افراد جامعه تاثیرگذار بوده و قابل بهره برداری باشند.
دکتر پرناز گودرزپروری از رسانه ها خواست به هنر و هنرمند نه صرفا در رونمای آثار، بلکه در زیرلایه های اثربخش و هویت سازشان بیشتر بها داده و وجوه ناشناخته هنر را به افراد جامعه معرفی کنند. و به هنر بعنوان یک حوزه لوکس که صرفا در نمایشگاهها ظهور می یابد، نگاه نکنند. چرا که در سرگشتگی انسان معاصر و زندگی شلوغ شهرنشینی هنر می تواند یک عنصر پیشگیر یا مرهم موثر کم هزینه بوده و راهگشا باشد.
ارسال نظر