منتظر یک رمضان داغ باشید

 به گزارش برنا؛ محمد علی مهتدی در یادداشتی نوشت: مذاکرات ماراتونی و سختی که از یک هفته پیش با شرکت نمایندگانی از آمریکا، حماس، مصر وقطر در قاهره آغاز شد، سرانجام به نتیجه نرسید و با شکست این مذاکرات، شرکت کنندگان به جایگاه های خود بازگشتند.

پس از توافق اصولی در پاریس مبنی بر یک آتش بس شش هفته ای برای تبادل شماری از اسیران در دو طرف و ورود کمک های انساندوستانه به نوار غزه، قرار شد مسائل فنی و اجرائی این توافق در قاهره مورد بحث قرار گیرد. 

اما در این مذاکرات مشخص شد که نه آمریکا و رژیم صهیونیستی و نه حتی میانجی های عرب، حسن نیتی ندارند بلکه هدف همه آنها  حفظ منافع و امنیت رژیم اسرائیل و نجات این رژیم از باتلاقی است که در آن گرفتار شده است.

دقت در جزئیات این مذاکرات نشان می دهد که آمریکا و رژیم صهیونیستی دام ها و تله هائی نیز برای مقاومت پهن کرده بودند که افتادن در هریک از این تله ها تبعات زیانباری برای مقاومت پدید می آورد، ولی هیات مذاکره کننده حماس به ریاست خلیل الحیه، ضمن نشان دادن نرمش و استفاده از روش " بله.. اما.. " با دیپلماسی تحسین برانگیزی همه تله ها را خنثی کرد و زمانی که از سوء نیت طرف مقابل و بی نتیجه بودن مذاکرات اطمینان یافت، سالن مذاکرات را ترک گفت. ورود و پرداختن به جزئیات مذاکرات از حوصله این یادداشت خارج است. با این حال در اینجا به برخی از نقاط مورد مذاکره و اختلاف نظر، بطور خلاصه اشاره می کنیم.

 قبل از هرچیز، یادآوری کنیم که آمریکا و رژیم صهیونیستی اصرار داشتند که در ماه مبارک رمضان آتش بس برقرار شود. البته نه به خاطر رعایت حال روزه داران، بلکه آنها از بالاگرفتن  مقاومت در ماه رمضان بیم دارند. از زاویه تعالیم اسلامی، ماه رمضان صرفا خودداری از خوردن و آشامیدن نیست، بلکه ماه خودسازی ، تهذیب نفس و تقویت روحیه ازخود گذشتگی و ایثار و در یک کلام پرداختن به "جهاد اکبر" است.

جنگ بدر، نخستین رویاروئی بین مسلمانان صدر اسلام با مشرکان مکه نیز در ماه رمضان بوده و تجربه سال های قبل به رژیم صهیونیستی نشان داده که در ماه رمضان عملیات مقاومت بویژه در کرانه باختری رود اردن بطور بی سابقه ای شعله ور می شود.

به این دلیل، آمریکا و رژیم صهیونیستی مُصرّ بودند که در ماه رمضان شعله مقاومت را خاموش کنند تا اسرائیل، همچنان که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم، اعتراف کرد، با استفاده از این آتش بس، به سازماندهی مجدد خود بپردازد و برای حمله به رفح و ارتکاب یک کشتار جدید ، پس از انقضای آتش بس، آماده شود و جالب اینکه، رمضان امسال همزمان شده است با ماه روزه داری مسیحیان تا قبل ازایستر یا عید پاک.   و اما مهمترین نقاط اختلافی که باعث شکست مذاکرات شد :

1-خواست حماس این بود که اسرائیل باید ارتش خود را ازسراسر نوار غزه فراخواند در حالیکه رژیم می پذیرفت که فقط از مراکز پرجمعیت خارج شود آن هم در فاصله – مثلا- ده کیلومتری مستقر بماند.

2-در لیست حماس از اسیران فلسطینی که باید آزاد شوند، علاوه بر همه زنان و کودکان، شخصیت های مهمی مانند مروان برغوثی، احمد سعدات و .. وجود داشت که رژیم زیر بار آزاد کردن آنها نمی رفت و تنها کسانی را آزاد می کرد که جایگاه مهمی در مقاومت نداشتند.

3-بدتر از همه، رژیم اصرار داشت که حماس لیستی از همه 130 نفر اسرای اسرائیلی ارائه دهد و در آن وضعیت هر اسیر را مشخص کند که زنده است یا مرده. پاسخ حماس این بود که چنین چیزی اکنون عملی نیست و نیاز به زمان دارد زیرا اسیران صهیونیستی همه در اختیار حماس نیستند و بعضی از آنان در بمباران های ارتش اسرائیل کشته شده اند.

در واقع حماس در این مورد از دیپلماسی موفق حزب الله، در جریان تبادل اُسرا پس از جنگ ژوئیه سال 2006 استفاده کرد. در آن زمان، اسرائیل تلاش زیادی به کار برد تا اطلاعاتی از وضعیت اُسرای خود به دست آورد که زنده هستند یا مرده. اما حزب الله حاضر نشد هیچ اطلاعی در این مورد بدهد و سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله اعلام کرد که هیچ چیزی مجانی نمی دهد و پس از پایان مذاکرات غیر مستقیم و آزادی اسرا، حزب الله دو جسد در دوتابوت چوبی را به اسرائیل تحویل داد!

4-مورد مهم دیگر مربوط به ورود کمک های انسانی به نوار غزه مربوط می شد. موضع حماس این بود که باید همه گذرگاه ها باز شود و هر روز 500 کامیون حامل مواد غذائی و بهداشتی در سراسر نوار غزه توزیع شود، ضمن اینکه باید اطمینان حاصل شود که مواد وارد شده واقعا مورد نیاز مردم باشد. اما رژیم صهیونیستی اصرار داشت که ورود و توزیع کمک های انسانی باید زیر نظر خودش باشد و تنها در بخش جنوبی نوار توزیع شود و رساندن کمک های انسانی به ساکنان شمال نوار غزه ممنوع است !

بطور کلی، فضای حاکم بر مذاکرات قاهره و رفتار رژیم و مینجی ها چنین بود که گوئیا اسرائیل دست بالا دارد و حماس در بن بست است در حالیکه واقع امر این است که مقاومت همچنان ابتکارعمل را در دست دارد و این رژیم صهیونیستی است که در بن بست قرار گرفته و در باتلاق بحران های متعدد غرق شده است.

اکنون با شکست مذاکرات قاهره، عملا صحنه سیاسی بسته شده و باید در انتظار رمضانی داغ باشیم بویژه که دیگر جبهه های مقاومت در لبنان و یمن نیز عملیات خود را در حمایت از غزه تشدید کرده اند، مگر اینکه معجزه ای رخ دهد و پیشنهادها و ابتکار عمل های جدیدی از سوی بازیگران ارائه شود که مورد قبول مقاومت قرار گیرد.